طراحی و شبیه سازی ترکیبی سیستم پویای حمل‌و‌نقل عمومی برون‌شهری با استفاده از سیستم استنتاج فازی مبتنی بر شبکه عصبی و الگوریتم دیکسترا

امروزه نقش و سهم چشم­گیر حمل‌و‌نقل در برنامه های توسعه پایدار انکارناپذیر و قابل تأمل است. بسیاری از صاحبنظران معتقدند که هرچه حمل­و­نقل کارآمدتر باشد، توسعه فراگیرتر است. در­مقابل، ناکارآمدی سیستم حمل­و­نقل، عوارض جدی محیطی همانند آلودگی هوا و پیامدهای منفی اجتماعی و اقتصادی را به دنبال خواهد داشـت. در این راستا، هدف از پژوهش حاضر، طراحی و شبیه­سازی سیستم پویای حمل‌و‌نقل عمومی برون­شهری با استفاده از سیستم استنتاج فازی مبتنی بر شبکه عصبی و الگوریتم دیکسترا است.روشانجام اینپژوهش ازنقطهنظرهدف،توسعه‌ای - کاربردیوازنظراجرایی،تحلیلی - توصیفیاست و از هر دو روش کتابخانه­ای و میدانی برای جمع‌آوری داده­ها و اطلاعات پژوهش استفاده گردیده­است. درپژوهش حاضر، با بهره‌گیری از نرم‌افزار سیمیولینک و با استفاده از توابع متلب، دو مدل شبیه‌سازی مربوط به سیستم فعلی و سیستم پیشنهادی حمل‌و‌نقل عمومی برون­شهری طراحی وبه مدت یک هفته اجرا شدند. با هدف قرابت بیشتر عملکرد شبیه‌ساز با واقعیت، سیستم استنتاج فازی مبتنی بر شبکهعصبی (ANFIS) برای تخمین ترافیک مسیرها، الگوریتم خوشه‌بندی فازی c-میانگین(FCM) برای تعیین تعداد مسافرین مراجعه‌کننده به ترمینال‌ هر شهر و بالأخره الگوریتم دیکسترا (Dijkstera) برای مسیریابی بهینه مسافرین از مبدأ به مقصد بکار گرفته شده­است. در ادامه، نتایج حاصل از اجرای دو مدل شبیه­سازی با یکدیگر مقایسه گردیدند. طبق نتایج در سیستم پیشنهادی با مدت زمان درنظر گرفته­شده، میزان استفاده مسافرین از اتوبوس نسبت به تاکسی2/8% افزایش، میزان استفاده از ظرفیت اتوبوس‌ها 66/12% افزایش و مجموع کرایه‌های پرداختی توسط مسافرین 17510 تومان کاهش را نشان داد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که سیستم پیشنهادی، سیستم مناسبی جهت بهینه‌سازی مصرف سوخت، کاهش آلودگی محیط زیست، صرفه‌جویی در هزینه و زمان و جلب رضایت مسافرین است.